Wyznania św.Augustyn

Wyznania
JEDNO Z NAJWIĘKSZYCH DZIEŁ KLASYKI ŚWIATOWEJ LITERATURY W NOWYM PRZEKŁADZIE PROF. STANISŁAWA STABRYŁY!

Wyznania, najważniejsze dzieło św. Augustyna z Hippony, przez stulecia stanowiły duchowy przewodnik dla niezliczonych rzesz czytelników i uformowały wielu świętych Kościoła katolickiego. To zapis filozoficzno-teologicznych dociekań autora, który przeszedł drogę od sceptycyzmu do głębokiej wiary chrześcijańskiej. Przede wszystkim jednak znajdziemy w tej książce historię nawrócenia św. Augustyna oraz świadectwo jego walki duchowej.

 
Siedziba mojej duszy jest zbyt ciasna, abyś mógł do niej wejść. Powiększ ją. Grozi zawaleniem. Podeprzyj ją. Niejedno w niej razi Twoje oczy: nie kryję tego i wiem o tym. Lecz kto o nią zadba? Lub do kogo innego zawołam: „oczyść mnie od mych ukrytych grzechów, a od cudzych zachowaj Twojego sługę, Panie!”?
FRAGMENT
 
 Seria „Perły Duchowości”, zainicjowana przez Wydawnictwo Esprit, to zbiór klasycznych tekstów w nowych, przystępnych tłumaczeniach.

 Stanisław Stabryła robi rzecz, która sprawia, że wszelkie szranki między nim a Zygmuntem Kubiakiem tracą rację bytu. Stabryła tłumaczy Augustyna nie tylko słowem; on go tłumaczy również swoim milczeniem. Jest to tłumaczenie przekorne, tłumaczenie a rebours. Oto bowiem profesor filologii klasycznej, od lat pochylający się nad traktatami starożytnych, wędrujący śladami Odysei i Eneidy, jest w sytuacji analogicznej do tej, w której znalazł się autor Wyznań. Jestem retorem – oskarżał siebie Augustyn. Sprzedawcą słów, chodzącym piórem, handlarzem mowy na wynajęcie – musiało to piec, gdy spotkał Słowo. (…) Profesor filologii klasycznej jest współczesnym odpowiednikiem retora. Stabryła staje się Augustynem. (…) Stabryła musi zamilknąć, aby przemówił Augustyn. Współczesny retor milknie, aby mówił ten, który drwi z kultury antycznej. I jeśli tylko to sobie uświadomimy, zyskamy tłumaczenie rewolucyjne, płonące między wersami, żarzące się na marginesach.
Marcin Cielecki, Weźże, weźże to,
„Nowy Napis Co Tydzień” 2021, nr 99.

Francesco Petrarka przyznał u schyłku swego życia, iż lektura Wyznań bardzo go zmieniła. Choć nie był w stanie uwolnić się od wielu błędów
przeszłości, nie gardził już świętymi księgami – co więcej, jak wyznaje: „to, co było w nich kiedyś tak odstraszające, poczęło stopniowo nęcić i pociągać ku sobie niegdyś niechętne i wzdragające się oczy. W końcu zacząłem kochać owe pisma i je podziwiać, nie tyle może szukając w nich kwiatów (…), co raczej zbierając ich owoce”. Miejmy nadzieję, że genialne dzieło św. Augustyna, które polski czytelnik ma szczęście rozważać w nowym, inspirującym przekładzie nestora nauki polskiej i wybitnego znawcy filologii oraz kultury klasycznej, prof. Stanisława Stabryły, również nas skłoni do pogłębionej lektury Biblii oraz owocnego zamyślenia nad meandrami często zaskakujących, niezgłębionych przemian ludzkiego serca i umysłu.
Ze Słowa wstępnego
prof. dr. hab. Alberta Gorzkowskiego