Powiedz, że jesteś jedną z nich – Uwem Akpan

Kenia. Jedenastoletnia Maisha sprzedaje na ulicy swoje ciało, żeby zarobić na szkołę dla swojego braciszka. Dziesięcioletni chłopiec Kotchikpa i jego pięcioletnia siostra Yeva marzą o zaspokojeniu głodu. Wuj obiecuje im lepsze życie i sprzedaje ich w niewolę – za motor. Kilkuletnie dziewczynki, aby móc nadal się przyjaźnić w poróżnionej religijnie Etiopii, stwarzają język – funkcjonujący bez słów. Muzułmański nastolatek fałszywie oskarżony o apostazję modli się, by zdołał uciec przed islamistami i nie został rozpoznany przez chrześcijan. W Rwandzie malutki Jean wciąż rozkłada ręce mamy i prosi, aby się zbudziła. Jej palce zginają się bezwiednie z powrotem.

To książka dla tych, którzy mają odwagę dowiedzieć się, jak wygląda życie gdzie indziej. Opowiada o tym, co dzieje się z afrykańskimi dziećmi w trakcie trwających tam nieprzerwanie konfliktów. Świat nie patrzy na nie. Opowieść Uwema Akpana zmusza nas do zatrzymania się na chwilę razem z ludźmi, których istnienia i losów nawet nie przeczuwamy.

Chcę, aby usłyszano ich cichy głos, aby ujrzano ich twarze
Uwem Akpan, rodowity Nigeryjczyk, w wywiadzie dla The New Yorker
„Nie tylko wybór tematu czyni pisarstwo Akpana jednocześnie tak zdumiewającym, wyrazistym i przerażającym; sprawia to jego talent w posługiwaniu się metaforą i obrazem, jego umiejętność wnikania w bohaterów i miejsca. […] Uwem Akpan pozwolił tym dzieciom przemówić, a współczucie i artyzm jego opowiadań poruszają do glębi i napełniają wdzięcznością”.
Washington Post Book World

„Zadziwiający, debiutancki zbiór opowiadań. […] Akpan nie sili się na surrealistyczne efekty. Przytacza przykłady niedoli, które są realne. […] Łączy ze sobą wiedzę na temat ubóstwa i toczących się w Afryce konfliktów z wybitnie literackim podejściem do opowiadania historii, ukazując grozę przez pryzmat szeroko otwartych dziecięcych oczu”.
New York Times

„W skorumpowanej i targanej wojnami Afryce – przedstawionej w tym ascetycznie pięknym, debiutanckim zbiorze opowiadań – tożsamość nie jest stała, nigdy nie można jej ufać. […]Nie sposób zapomnieć bohaterów Akpana oraz niczym zaczerpniętego z koszmaru grozy ich świata.
People