Historia muzyki chrześcijańskiej

Zdolność do uwielbienia jest jedną z cech charakteryzujących ludzkość. Jest wypowiadaniem świadectwa uznającego Bożą doskonałość. Radość wywołuje już samo odkrycie, że Boga możemy poznawać. Najwyższy objawił się w najlepszy dla człowieka sposób, pozwalając mu zrozumieć Siebie – w swoim Synu, Jezusie. Pozostaje jednak jeszcze wiele do głębszego poznania Go poprzez przyglądanie się ludzkiej kreatywności, będącej przecież odbiciem najdoskonalszej kreatywności – Bożej.
W świetle Objawienia św. Jana 5, 9 i 7, 9 wyraźnie widać, że Bóg nie tylko szanuje, ale również raduje się różnorodnością ras, kultur i języków ludzi, którzy w Nim położyli swą ufność. Dlatego Kościół może się dynamicznie rozwijać tylko wtedy, gdy zgodzimy się z Bożą akceptacją dla naszego zróżnicowania i gdy sami to zróżnicowanie uznamy. Intencją tej książki jest nie tylko ukazanie bogactwa ludzkiego doświadczenia w muzyce chrześcijańskiej, ale też zachęta do tego, by się tą muzyką cieszyć.

Ufam, że dzięki tej lekturze Czytelnicy będą lepiej i głębiej zorientowani w swoim chrześcijańskim dziedzictwie, a także z sympatią spojrzą na chrześcijan z innych kultur i Kościołów wraz z ich sposobami wielbienia Boga. Chciałbym także, aby dwa światy, ten wielkich katedr z ich splendorem i sztywną formalnością oraz ten z żywą muzyką lokalnego kościółka wypełnionego młodzieżą tańczącą w rytmie bębnów i gitar elektrycznych, zbliżyły się do siebie.
Tak jak psalmy były sercem uwielbienia w żydowskiej Świątyni i synagodze, tak muzyka od początku jest dla chrześcijan najważniejszym sposobem wyrażania uwielbienia. Począwszy od czasów średniowiecznych, przez stulecia pojawiali się muzyczni geniusze, tworząc dzieła, które stawały się częścią życia Kościoła chrześcijańskiego. O nich jest ta książka.