Królestwo Anniery upadło, a rodzina królewska jest na wygnaniu. Nieustannie ścigani przez armię Fangów pod wodzą Gnaga Bezimiennego, Janner i jego rodzina mają nadzieję znaleźć schronienie w ostatnim bezpiecznym miejscu na ziemi. To Zielone Doliny – kraina pysznych owoców, bezwzględnie strzeżona przez wojowników, których boją się sami Fangowie z Dang.
Nie osiągają jednak długo wyczekiwanego spokoju, ponieważ stają przed kolejnym trudnym wyzwaniem: młodszy brat Jannera, Kalmar – dziedzic tronu Anniery – nie wygląda jak człowiek. Podejrzliwi mieszkańcy Zielonych Dolin upatrują w nim groźnego potwora. Janner jednak wie lepiej – jego brat nie jest tak przerażający, na jakiego wygląda. Jest całkowicie niegroźny.
Ale czy na pewno?
Trzecia odsłona obsypanej nagrodami Sagi rodu Wingfeatherów prowadzi rodzinę Igibych – i jej czytelników – ku wciągającej przygodzie, pełnej tajemnic, zdrad i podstępów.
W Zielonych Dolinach czai się potwór, a prawda kryje się głęboko w ciemnościach.
Wasza Wysokość, przemierzyłem aż po krańce ziemię Dang i widziałem straszne rzeczy. Wiem, jak przewrotny potrafi być Gnag. Odkrył dawno zapomniane moce i użył ich w pokrętny sposób do tworzenia nowych potworności. Widziałem wielu takich jak ty, którzy w jednej chwili słabości zostali naznaczeni na zawsze. Ale ty nie jesteś swoim futrem, tak jak ja nie jestem moim ciałem. Twoja tożsamość sięga głębiej niż twoja skóra. No wiesz, mężczyzna może być przystojny z wyglądu, ale w sercu czarny jak śmierć.
Andrew Peterson to ceniony muzyk i autor tekstów oraz autor wielokrotnie nagradzanej Sagi rodu Wingfeatherów. Jest także założycielem The Rabbit Room, organizacji, która wspiera lokalną społeczność poprzez organizowanie zajęć z pisania opowiadań, sztuki i muzyki. Mieszka w Nashville, USA, wraz z żoną Jamie i trójką dzieci.
Potwór z Zielonych Dolin. Saga rodu Wingfeatherów. Tom 3
Na wstępie muszę przyznać że mamy przed sobą spore tomiszcze w którym macie świetna grafikę a sama w sobie okładka jest obłędna.
Co nas najbardziej urzekło w tej całej historii i ogólnej fabule to wspaniały opis różnorodnej fauny i flory , oczami wyobraźni jak by człowiek był na miejscu i zwiedzał. Dodatkowo stworzenia i pomysłowe miejsca niczym z krainy baśni. Akcja książki nie zwalnia, Zielone Doliny to istny raj na ziemi i tak naprawdę ostatnie miejsce gdzie nikomu nic nie brakuje i każdy czuje się bezpiecznie.
Książka ma mnóstwo tajemnic, intryg a nawet niespodziewanych zdrad, ale nic nie przebije ilości pięknych krain, podróży w nieznane i odkrywanie tajemnic oraz samego siebie.
Co kryje się w Zielonej Dolinie oraz jakie przygody i perypetie czekają na rodzeństwo musicie odpowiedzi znaleźć sami sięgając po ten piękny egzemplarz.
My jesteśmy oczarowani książka która posiada w sobie połączenie naprawdę wielu wspaniałych fabuł, nie będziecie się nudzić oj nie 🙆 to jest rollercoaster emocji, naginania perspektywy spoglądania w głąb samego siebie i wiary na lepsze jutro 💜 zdecydowanie więcej takich książek chcielibyśmy widzieć na rynku dla dzieci i młodzieży 🤩
Oceniono 5 na 5
litera.lnie –
Saga Rodu Wingfeatherów nie była moją miłością od pierwszej strony “Nad brzegiem morz Ciemności”. Zakochałam się w niej dopiero od połowy pierwszego tomu. I na ten moment, nie wyobrażam sobie bardziej komfortowej serii od tej. Ma świetnie wykreowany świat, niepowtarzalnych bohaterów oraz humor, który do mnie trafia w 100%. Posiada też wartości, które są mi dobrze znane, ale nie zaszkodzi czasami odświerzyć sobie pamięci.
Nawet nie wiecie, jak bardzo nie mogłam się doczekać momentu, w którym poznam dalsze losy rodzeństwa Wingfeatherów! Druga część zostawiła nas z wieloma niewiadomymi, które są powoli wyjaśniane w kolejnej części. Jednak “Potwór z Zielonych Dolin’’ stawia czytelnikom jeszcze więcej pytań, skłania nas do jeszcze większego myślenia i analizowania fabuły, ale przede wszystkim zaskakuje nas o wiele bardziej niż poprzednie części.
Zwróciłam szczególną uwagę na zmianę tempa akcji, w stosunku do poprzednich tomów. “Nad brzegiem morza Ciemności’ oraz “Droga na północ” rozkręcały się powoli: początek, był wprowadzeniem do historii, w środku akcja była bardziej dynamiczna i wplatała dużo wątków potrzebnych do rozwinięcia fabuły, końcówka zaś miała duży punkt kulminacyjny, który miał zaskakiwać czytelnika i zostawiać go z ogromnym niedosytem.
Pod tym względem tom trzeci się wyróżnia. Mamy mocny początek, który sprawił, że zaczęłam się zastanawiać, czy nie byłabym przerażona czytając go w wieku docelowym książki. Byłam wrażliwym dzieckiem, więc jest to bardzo prawdopodobne. Następnie mamy lekki przestój w fabule, rodzina Igibih może na chwilę odetchnąć w spokoju, nie zagraża im żadne niebezpieczeństwo. Rodzeństwo może wrócić do normalnych dla nich zajęć, między innymi idą do szkoły. Ten fragment był dla mnie najmniej atrakcyjny. Jakoś nie uśmiecha mi się wracać do szkolnych lat, nawet w książkach. Jednak zachowania, które rodzeństwo przedstawia w tym okresie jest bardzo wartościowe dla młodszego odbiorcy. Niestety, to była cisza przed burzą. Akcja momentalnie przyspiesza, a fakty, o których się dowiadujemy zwalają z nóg. Moje nerwy zaliczyły jeden wielki rollercoaster, do tego stopnia, że musiałam rozchodzić, po domu, informacje jakie serwuje nam autor.
Oceniono 5 na 5
faaibaa –
„SAGA RODU WINGFEATHERÓW” to cudowna propozycja, która zachwyci zarówno młodych, jak i starszych czytelników. Odnajdziecie w niej niezłą przygodę i cudowną fantastykę, która jest dosyć stonowana, jednak wciąga czytelnika praktycznie od pierwszych stron. Kocham takie propozycje. Sama oprawa jest przepiękna i wszystkie części świetnie ze sobą współgrają. W trzecim tomie serii odnajdziecie kilka świetnie zarysowanych ilustracje. „POTWÓR Z ZIELONYCH DOLIN” wydaje się jeszcze bardziej intrygujący i zaskakujący od swoich poprzedników. Autor balansuje emocjami i zdecydowanie daje do myślenia. Książka posiada mocne zakończenie, obok którego ciężko przejść obojętnie.
Dodatkowym atutem są cudowne wartości, dzięki którym czytelnik ma chwilę na refleksję. Książka posiada bardzo ciekawą fabułę i oryginalnych bohaterów. Zdecydowanie nic tu nie jest oczywiste i przewidywalne…
Tylko zalogowani klienci, którzy kupili ten produkt mogą napisać opinię.
Blue_Ines –
Potwór z Zielonych Dolin. Saga rodu Wingfeatherów. Tom 3
Na wstępie muszę przyznać że mamy przed sobą spore tomiszcze w którym macie świetna grafikę a sama w sobie okładka jest obłędna.
Co nas najbardziej urzekło w tej całej historii i ogólnej fabule to wspaniały opis różnorodnej fauny i flory , oczami wyobraźni jak by człowiek był na miejscu i zwiedzał. Dodatkowo stworzenia i pomysłowe miejsca niczym z krainy baśni. Akcja książki nie zwalnia, Zielone Doliny to istny raj na ziemi i tak naprawdę ostatnie miejsce gdzie nikomu nic nie brakuje i każdy czuje się bezpiecznie.
Książka ma mnóstwo tajemnic, intryg a nawet niespodziewanych zdrad, ale nic nie przebije ilości pięknych krain, podróży w nieznane i odkrywanie tajemnic oraz samego siebie.
Co kryje się w Zielonej Dolinie oraz jakie przygody i perypetie czekają na rodzeństwo musicie odpowiedzi znaleźć sami sięgając po ten piękny egzemplarz.
My jesteśmy oczarowani książka która posiada w sobie połączenie naprawdę wielu wspaniałych fabuł, nie będziecie się nudzić oj nie 🙆 to jest rollercoaster emocji, naginania perspektywy spoglądania w głąb samego siebie i wiary na lepsze jutro 💜 zdecydowanie więcej takich książek chcielibyśmy widzieć na rynku dla dzieci i młodzieży 🤩
litera.lnie –
Saga Rodu Wingfeatherów nie była moją miłością od pierwszej strony “Nad brzegiem morz Ciemności”. Zakochałam się w niej dopiero od połowy pierwszego tomu. I na ten moment, nie wyobrażam sobie bardziej komfortowej serii od tej. Ma świetnie wykreowany świat, niepowtarzalnych bohaterów oraz humor, który do mnie trafia w 100%. Posiada też wartości, które są mi dobrze znane, ale nie zaszkodzi czasami odświerzyć sobie pamięci.
Nawet nie wiecie, jak bardzo nie mogłam się doczekać momentu, w którym poznam dalsze losy rodzeństwa Wingfeatherów! Druga część zostawiła nas z wieloma niewiadomymi, które są powoli wyjaśniane w kolejnej części. Jednak “Potwór z Zielonych Dolin’’ stawia czytelnikom jeszcze więcej pytań, skłania nas do jeszcze większego myślenia i analizowania fabuły, ale przede wszystkim zaskakuje nas o wiele bardziej niż poprzednie części.
Zwróciłam szczególną uwagę na zmianę tempa akcji, w stosunku do poprzednich tomów. “Nad brzegiem morza Ciemności’ oraz “Droga na północ” rozkręcały się powoli: początek, był wprowadzeniem do historii, w środku akcja była bardziej dynamiczna i wplatała dużo wątków potrzebnych do rozwinięcia fabuły, końcówka zaś miała duży punkt kulminacyjny, który miał zaskakiwać czytelnika i zostawiać go z ogromnym niedosytem.
Pod tym względem tom trzeci się wyróżnia. Mamy mocny początek, który sprawił, że zaczęłam się zastanawiać, czy nie byłabym przerażona czytając go w wieku docelowym książki. Byłam wrażliwym dzieckiem, więc jest to bardzo prawdopodobne. Następnie mamy lekki przestój w fabule, rodzina Igibih może na chwilę odetchnąć w spokoju, nie zagraża im żadne niebezpieczeństwo. Rodzeństwo może wrócić do normalnych dla nich zajęć, między innymi idą do szkoły. Ten fragment był dla mnie najmniej atrakcyjny. Jakoś nie uśmiecha mi się wracać do szkolnych lat, nawet w książkach. Jednak zachowania, które rodzeństwo przedstawia w tym okresie jest bardzo wartościowe dla młodszego odbiorcy. Niestety, to była cisza przed burzą. Akcja momentalnie przyspiesza, a fakty, o których się dowiadujemy zwalają z nóg. Moje nerwy zaliczyły jeden wielki rollercoaster, do tego stopnia, że musiałam rozchodzić, po domu, informacje jakie serwuje nam autor.
faaibaa –
„SAGA RODU WINGFEATHERÓW” to cudowna propozycja, która zachwyci zarówno młodych, jak i starszych czytelników. Odnajdziecie w niej niezłą przygodę i cudowną fantastykę, która jest dosyć stonowana, jednak wciąga czytelnika praktycznie od pierwszych stron. Kocham takie propozycje. Sama oprawa jest przepiękna i wszystkie części świetnie ze sobą współgrają. W trzecim tomie serii odnajdziecie kilka świetnie zarysowanych ilustracje. „POTWÓR Z ZIELONYCH DOLIN” wydaje się jeszcze bardziej intrygujący i zaskakujący od swoich poprzedników. Autor balansuje emocjami i zdecydowanie daje do myślenia. Książka posiada mocne zakończenie, obok którego ciężko przejść obojętnie.
Dodatkowym atutem są cudowne wartości, dzięki którym czytelnik ma chwilę na refleksję. Książka posiada bardzo ciekawą fabułę i oryginalnych bohaterów. Zdecydowanie nic tu nie jest oczywiste i przewidywalne…