Obłok niewiedzy

Obłok niewiedzy jest jednym z najwspanialszych arcydzieł chrześcijańskiej literatury mistycznej. Ten przewodnik XIV-wiecznego mnicha, prowadzącego swojego ucznia ku pełni zjednoczenia mistycznego z Bogiem, zachwyca głębią osobistego doświadczenia duchowego oraz doskonałą znajomością ludzkiej psychiki. Autor zachowuje bliską czytelnikowi XXI wieku powściągliwość, a nawet ironiczny dystans w opisie „mistycznych doznań”, które nie tylko nie prowadzą do Boga, ale stanowią przeszkodę na drodze prawdziwej kontemplacji.

Refleksja racjonalna o Bogu może trwać tylko krótko, do czasu zmęczenia. Postawa wiary i miłości, w której następuje zawieszenie refleksji racjonalnej, nie jest tak męcząca. Autor Obłoku niewiedzy zachęca do takiej właśnie modlitwy. Proponuje, aby wziąć jedno słowo, możliwie jak najprostsze i najkrótsze – „Bóg” lub „miłość” – i w postawie modlitewnej kierować za pomocą tego jednego słowa całą swą uwagę i miłość ku Bogu. Jeżeli przychodzą rozproszenia, obce myśli, należy je odrzucać, rozbijając je tym słowem. Ono jest narzędziem, które oczyszcza pole uwagi, pozwala się kierować jedynie ku Bogu. Można w takiej „bezpojęciowej” modlitwie trwać długo, nawet godzinę, patrząc jedynie na tabernakulum. Wówczas dusza ludzka nawiązuje kontakt z Bogiem. Nie ma innego sposobu. A kto się Boga dotknie, musi być Nim napełniony, bo w Bogu jest życie, ruch.

W skrócie:

*książka mówiąca o tym, jak praktykować modlitwę kontemplacyjną, by budować przyjaźń z Bogiem,
*najwspanialsze arcydzieło chrześcijańskiej literatury mistycznej,
*przewodnik XIV-wiecznego mnicha,
*siedemdziesiąt pięć krótkich i treściwych rozdziałów,
*odpowiedzi m.in. na pytania: Jak podczas modlitwy skupiać uwagę na Bogu i całkowicie się Mu oddać? Jak kochać Go ze wszystkich sił? Jak poświęcać Mu każdą sekundę naszej modlitwy i życia?,
*język prosty, egzystencjalny, niekiedy dowcipny, nie męczący czytelnika słownictwem naukowym, choć dla dorobku ojców Kościoła i mistrzów scholastyki odnoszący się z szacunkiem,
*dla wszystkich, którzy przeżywają kryzys modlitwy myślnej, a także dla tych, którzy uważają, że modlitwa im nie wychodzi.